Jak trafiła do mnie Abi?

Najpierw miał być beagle, potem wyżeł weimarski, następnie cocker spaniel, owczarek australijski, wyżeł niemiecki, dalmatyńczyk, samoyed i przechodząc tak od skrajności w skrajność padło na bordera. Tak, tak to ona miał początkowo zawitać w moich progach. Wtedy nie były jeszcze tak popularne jak teraz, w sumie niewiele osób je kojarzyło, a po naczytaniu się ochów i achów na ich temat totalnie się w nich zakochałam. I tak wpadłam w poszukiwania borderka blue merle, czyli ideału mojej tamtejszej psowatości ^^ Wtedy nie przejmowałam się jaki ten pies będzie miał charakter, czy sobie z nim poradzę, czy nie będzie miał schiz, wtedy chciałam szczeniaka, swojego pierwszego własnego psa, koniec kropka i nikt nie był w stanie wybić mi z głowy tego pomysłu.

Owy jakże wspaniały plan skutecznie pokrzyżował mi brak na stanie psiaka w tej maści (i Chwała Panie, bo patrząc na moją wiedzę w tamtejszym czasie, w życiu nie poradziłabym sobie z takim nadmiarem energii), a zwykły o czarno-białej maści stanowczo odpadał. W ten sposób przebrnęłam przez niezliczoną ilość hodowli, nadzwoniłam się za wszystkie czasy i nic, totalna pustka. Musiało minąć trochę czasu, żeby pogodzić się z wiadomością, że nie był mi on po prostu pisany i znaleźć nowy ideał psowatości. Swoją drogą to straszne jak szybko potrafią zmieniać się nam poglądy. Marząc o swoim pierwszym psie mało interesowało mnie czy dam rady się z nim dogadać, czy do mnie pasuje, z jakiej hodowli pochodzi czy po jakich jest rodzicach. Od wszystkich słyszałam tylko: ,,Po co ci rodowód, to tylko kawałek papieru'' (teraz doprowadza mnie to do szewskiej pasji), przez co najważniejsze sprawy odpychałam na sam koniec i liczył się tylko fakt posiadania czworonoga. Dobrze, że mądre osoby w Internetach sprowadziły mnie na ziemię i pozornie nieważne kwestie wybiły się nagle na pierwszy plan. Myślę, że potrzebny jest na to odrębny post, a wracając do naszej historii... 

Tak tak, Abi to ta spadająca z kłody ;) Wszędzie rozpoznam ten przerażony wyraz pyszczka :D

... to przeglądając któregoś razu książkę, natknęłam się na długowłose, złote paróweczki, które wyglądały niczym księżniczki, serio! Potem już chyba domyślacie się co się wydarzyło :D Telefony do hodowli i poszukiwania pięknego, złotego (tak musiał być koniecznie złoty) goledniaka, co również utrudniło mi zadanie, bo wszędzie rodziły się tylko białe bestyjki ;) Tymże sposobem zawędrowałam, aż do hodowli w Lublinie (czyli ponad sześć godzin drogi od nas), a po oczekiwaniach w naszych progach ostatecznie zawitała Gracja Kedudogs, wybrana z uwaga - dziewięciorga rodzeństwa i byłam najszczęśliwszym człowiekiem pod  słońcem!

Jak na ironię parę miesięcy później, dowiedziałam się, że 15 minut jazdy od mojego domu znajduję się hodowla borderków (pewnie wielu osobą dobrze znana - Chilabo Border Collie), w której w tym samym czasie urodziły się piękne szczeniaczki maści blue merle, których tak ciężko poszukiwałam ;) Teraz myślę sobie, że to chyba było przeznaczenie i Abi od początku była mi po prostu pisana… 

Ps: Wybaczcie te wybitnie żałobne zdjęcia, ale miałam wtedy totalnego hopla na punkcie czarno-białego trybu w moim aparacie i tym sposobem niewiele pozostało mi z kolorowych wspomnień ;)