Obedience - jeśli, któryś element wydaje ci się prosty to znaczy, że robisz go źle :D

Tak jak pokazuje tytuł posta, chciałabym omówić temat obedience. Nie da się ukryć, że jest to sport bardzo wymagający i wymaga niezwykłej precyzji. Czasami (częściej) go za to uwielbiam, a czasami po prostu nienawidzę. Jeśli chodzi o nasze sportowe posłuszeństwo to mamy lepsze i gorsze momenty. Bardzo często kiedy już dana komenda jest wypracowana do perfekcji, chce ją jeszcze udoskonalić i mimo moich dobrych chęci zazwyczaj całkowicie ją niszczę i znowu muszę zaczynać od początku :/ 

 Mimo, że uwielbiam ten sport, to jednak czasami odnoszę wrażenie, że uczy się go bardzo topornie ;) Taak…. rozkładanie każdego ćwiczonka na malutkie elementy, wyćwiczenie każdego do perfekcji, następnie łączenie tego w całość i ciągłe ulepszanie, bo przecież może być lepiej i jeszcze lepiej! A najgorzej, że gdy już wypracujemy daną komendę i jesteśmy tak strasznie szczęśliwi, bo psiak robi perfekcyjnie np.: zmiany pozycji, to niestety za chwile coś nam nie pasuje, zaczynamy wymagać więcej i wszystko lega w gruzach ;) Albo chodzenie przy nodze! To dopiero nie lada wyzwanie ;) Za blisko nogi, za daleko, za bardzo napiera na nogę, idzie za bardzo przed nogą, wyprzedza nas itd. Myślę, ze najlepiej ten sport opisują słowa, które kiedyś przeczytałam w Internetach – Jeśli w obedience jakiś element wydaje ci się prosty to znaczy, że robisz go źle :P

Jednak warto ćwiczyć chociaż podstawy, bo to wyjściowa do innych psich sportów. Dobrze koniec tego wywodu! Pora przejść do naszego obedience!

Jeśli chodzi o zmiany pozycji to na chwilę obecną są super J Przede wszystkim są szybkie, na czym zależało mi najbardziej. Długo ćwiczyliśmy tzw. Pace (czyli szybki warowaniu z wyrzutem przednich łapek) i teraz zauważyłam, że komenda z waruj do siad trochę zaczęła kuleć ;) Mogłaby być bardziej wyraźniejsza, ale tragedii nie ma xd Jeśli chodzi o stronę bardziej techniczną to Abi ma zamiany pozycji z nieruchomym tyłem. Po prostu bardziej mi się podobają :D Dużo dało nam też ćwiczenie samokontroli, bo one bardzo wpływają na pozycje. Pies musi być w 1000% skupiony, a to potem owocuje przy tym ćwiczeniu ;D

Chodzenie przy nodze, czyli odwieczna walka :D Aktualnie Abi poczyniła spore postępy, gdyż 2 miesiące temu postanowiłam zacząć uczyć ją równania od nowa. Poprzednio sunia chodziła za daleko nogi, nie była tak mocno zmotywowana i ogólnie wyglądało to nie za fajnie, ale teraz jestem straaaasznie zadowolona z tego elementu, bo włożyłam w niego bardzo dużo pracy ;) Abi chodzi krokiem hiszpańskim (ma do tego naturalne predyspozycje)  i bardzo mnie to cieszy, bo zawsze mi się to podobało :D Zatrzymania są ok, a jeśli chodzi o zwrot to wybrałam ten z obieganiem. Zakręty w prawo i lewo będziemy uczyć się od nowa, wiec na razie się o nich nie wypowiem. Tutaj wstawiam krótki filmik z naszym chodzeniem przy nodze KLIK

Przywoływanie jest hmm różne. Jedyny problem jest przy dostawieniu zadka, do nogi. Abi ma przywołanie z ,,wślizgiwaniem się’’ z biegu i dostawianiem koło nogi, bez zbędnego okrążania. Szybko i na temat :D Wiec kiedy Abi pędzi do mnie jak rakieta jest tak podekscytowana, że źle wyrównuje i po prostu jest za daleko od nogi. Musimy wypracować, żeby zawsze siadała koło nogi tak samo i będzie super :D 

Samo dostawianie do nogi, kiedy odsuwam się małymi kroczkami jest super, z ,,obrotem’’ dookoła też nie ma większego problemu ;)

No i oczywiście aport, z którego zaczynamy się uczyć i nigdy go nie kończymy ;D Oczywiście nie chodzi o zwykłe aportowanie piłeczki, bo z tym problemu nie ma, a wręcz przeciwnie! Dla suni to najlepsza zabawa i jest aporterką z krwi i kości :D Jednak kiedy w grę chodzi drewniany, twardy, niemiły koziołek już nie jest tak pięknie xd Ostatnio przyszła do mnie niespodziewanie wena, do nauki tego jakże skomplikowanego elementu i może w końcu będziemy się mogły pochwalić pięknym aportem formalnym :D

Teraz ćwiczymy najwięcej motywacji na jedzenie, zabawki, ćwiczenia na szybkość, samokontrole i wiele innych podstaw, które potem wplatamy do różnych ćwiczeń J I widać efekty! Za niedługa na pewno stworzymy filmik o tym wszystkim co pisałam i będziecie mogli zobaczyć sami nasze poczynania. 

Rozpisałam się bardzo, aż za bardzo, ale taką mam tendencje i trudno ;) Podsumowując, na razie sunia spisuje się świetnie, ale miejmy się na baczności, bo w obedience nigdy nie możemy być niczego pewni ;)